Eski türklerin Nardugan bayramı– Şaman ateşi ve narın sırrı
17-09-2025, 19:03. Разместил: admin
Bakü – 16.09.25. Taclı Beyim /Türkel Media/: Nardugan, Türk topluluklarının en eski bayramlarından biridir. Bu bayram, güneşin en uzun geceden sonra yeniden “doğuşunu” simgeler. Güneşin karanlıkla mücadelesi, Türk mitolojisinde ışığın kötülük üzerindeki zaferiyle özdeşleştirilir. Bu nedenle Nardugan yalnızca bir takvim olayı değil, aynı zamanda bir yenilenme, doğa ile insan arasındaki dengenin yeniden kurulması bayramı olarak kabul edilir.
Türk şaman inancında ateşin ve mumun çok önemli bir yeri vardır. Şaman ayinlerinde mum yalnızca bir ışık kaynağı değil, aynı zamanda gökle yer arasındaki bağın simgesidir. Nardugan törenlerinde yakılan mumun sonuna kadar yanması tesadüf değildir. Bu, güneşin sönmeden, yok olmadan, tam tersine güç toplayarak yeniden dirilişini temsil eder. Işığın kesintisiz varlığını koruması, hem aile hem de toplum için refah duası anlamına gelir. Mum tamamen yandığında, karanlığın yenileceğine ve gelecek yılın uğurla dolu olacağına inanılır.
Narın yere vurulması ise bolluk, bereket ve çoğalma ritüellerinin bir parçasıdır. Nar, eski Türkler için yalnızca bir meyve değil; hayatın devamlılığını, nesillerin çoğalmasını ve kaderin açıklığını sembolize ederdi. Nar yere çarpıldığında tanelerinin etrafa saçılması, eve ve topluma yayılan rızkın, bereketin işaretiydi. Bu törende her bir nar tanesi bir çocuk, bir dileğin gerçekleşmesi, bir ailenin dirilişi olarak görülürdü. Böylece nar hem doğanın verimliliğini hem de ailelerin çoğalmasını temsil ederdi.
Şaman dualarında Nardugan gecesi Tanrı Ülgen’e yakarılır, dünyayı koruyan Güneş’e ve göksel güçlere şükran sunulurdu. İnsanlar, mum ışığının karanlığı yararak hayat yolunu aydınlatacağına, nar tanelerinin saçılmasının ise gelecek yıl her eve sevinç getireceğine inanırlardı.
Bugün de bazı Türk topluluklarında Nardugan geleneği yaşamaktadır. Kimi zaman yılbaşıyla iç içe geçirilir, kimi zaman ayrı bir gün olarak kutlanır. Ancak özü değişmez: mum yanar – ışık karanlığı kovar, nar yere çarpılır – bolluk ve bereket saçılır. Nardugan, böylece insanın, doğanın ve evrenin birliğini hatırlatır; Türklerin kadim şaman mirasının parlak bir hatırası olarak yaşamaya devam eder.
Вернуться назад